عبدالحسین سپنتا اصفهانیعبدالحسین سپنتا اصفهانی، از نویسندگان و شعرای معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعبدالحسین سپنتا فرزند غلامرضا شیروانی؛ ادیب، نویسنده و شاعر توانا، در سال ۱۲۸۲ش (مطابق ۱۳۲۱ق) در طهران متولّد شده است. ۲ - سفر به هندوی در طهران و اصفهان تحصیلات خویش را به پایان رسانیده، سفری به هندوستان رفته و ده سال در آن حدود ساکن بود. ۳ - فیلمسازیسپنتا تحصیلات خود را در مدرسه سن لوئی و مدرسه زرتشتیان تهران و استیورت موریال کالج اصفهان و کالج آمریکایی‌ها در تهران انجام داد. او اوّلین فیلم ناطق فارسی را در سال ۱۳۱۲ش در کمپانی امپریال فیلم بمبئی ساخت. پس از آن او فیلم‌های «فردوسی»، «شیرین و فرهاد»، «چشم‌های سیاه» و «لیلی و مجنون» را در هندوستان ساخت. همچنین در آنجا روزنامه «دورنمای ایران» و سپس روزنامه «جنگل» را منتشر کرد که هر کدام پس از مدت کوتاهی متوقّف شدند. آخرین روزنامه او در هند «پیام راستی» نام داشت. او برای ادامه فیلم سازی به تهران آمد ولی به علت موانع و مشکلاتی که وجود داشت به ناچار در اصفهان ساکن شد و به نویسندگی مشغول شد و روزنامه «سپنتا» را منتشر کرد. ۴ - آثار و تالیفاتاو در خدمت دانشمند معروف دین‌شاه ایرانی به تکمیل فضائل و معلومات خویش پرداخته و کتب چندی در تاریخ ادبیات ایران باستان ترجمه و انشاء کرده و در چندین فیلم نیز از محصولات هندوستان به عنوان نویسنده و رژیستور شرکت نموده است. همچنین کتب زیر از اوست: ۱. «اخلاق ایرانیان باستان»؛ ۲. «اسرار جنگل»؛ ۳. «ایران و اهمیت آن»؛ ۴. «پرتوی از فلسفه ایرانیان باستان»؛ ۵. «تاریخچه اوقاف اصفهان»؛ مطبوع. ۶. «دیوان اشعار»؛ مطبوع. ۷. «ترجمه دیوان عارف»؛ به انگلیسی و همچنین روزنامه‌های «دورنمای ایران» در بمبئی و روزنامه «سپنتا» در اصفهان. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۲۳۵-۲۳۷.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۶۹-۷۷۰.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۲۲۲.
[۴]
روزنامه مکرم، شماره ۵۵۹، مورخ ۱۳ فروردین ۱۳۴۸.
ابیات زیر از اوست: "شتاب دارد و یار از کنار می‌گذرد ••• ببین که عمر عجب برق وار می‌گذرد" "گرفته شاخ شکوفه به دست و می‌گوید ••• پیاله گیر که فصل بهار می‌گذرد" "تو خواب نازی و پروین و ماه می‌دانند ••• چه‌ها به عاشق شب‌زنده‌دار می‌گذرد". ۵ - مراجعت به ایرانسپس به ایران مراجعت کرده و در اصفهان متوطن گردید. ۶ - وفاتوی سرانجام در شب جمعه ۹ محرم الحرام ۱۳۸۹ق به مرض سکته وفات یافته و در جنب تکیه بابا رکن‌الدّین در تخت فولاد مدفون شد. مزار او در حاشیه خیابان آب دویست و پنجاه و مقابل مصلای تخت فولاد است. [۵]
صدرهاشمی، محمد، تاریخ جراید و مجلاّت ایران، ج۲، ص۳۰۰-۳۰۲.
[۷]
برقعی، محمدباقر، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۳، ص۱۷۳۲-۱۷۳۵.
[۸]
حاج‌سیدجوادی، کمال، کتاب اثرآفرینان یا نام آوران فرهنگ ایران، ج۳، ص۲۱۸-۲۱۹.
[۹]
مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپی، ج۳، ص۷۳۴-۷۳۵.
[۱۰]
رکن‌زاده آدمیت، محمدحسین ، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج۳، ص۵۲-۵۳.
[۱۱]
روزنامه بهار: سال اوّل، شماره ۱۸، سه شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۷۹، ص۸.
مادّه تاریخ وفاتش را آقای عبدالکریم بصیر گوید:«بصیرا» بگو از پی سال فوتش: «سپنتای آگاه روشن روان کو. ۷ - پانویس
۸ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۶۷. رده‌های این صفحه : شعرای اصفهان قرن 14 (قمری) | شعرای ایران قرن 14 (قمری) | مدفونان در تخت فولاد | نویسندگان اصفهان سده چهاردهم (قمری) | نویسندگان ایران سده چهاردهم(قمری)
|